فیلم جدید بازیگر سریال «بازی تاج و تخت» در آستانه اکران
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۳۶۹۱۷
خبرگزاری میزان- جدیدترین مجموعه تصاویر فیلم سینمایی «مرگ و زندگی جان اف. داناون» رونمایی شد، فیلم سینمایی «مرگ و زندگی جان اف. داناون» به کارگردانی «خاویر دولان» ۱۳ ماه دسامبر سال ۲۰۱۹ اکران بین المللی خود را در سینماهای امریکای شمالی آغاز خواهد کرد. تاریخ انتشار: 14:30 - 28 آبان 1398 - کد خبر: ۵۶۸۳۳۵
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان، جدیدترین مجموعه تصاویر فیلم سینمایی «مرگ و زندگی جان اف.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
کیت هرینگتون بازیگر مطرح سریال «بازی تاج و تخت»، جسیکا چستین، تندی نیوتون، بلا تورن، سوزان ساراندون، کتی بیتس، کریس زیلکا، ناتالی پورتمن، بن سچنتزر، امیلی همپشر و مایکل گمبون از جمله بازیگرانی هستند که در این فیلم به ایفای نقش پرداخته اند.
بیشتر بخوانید: برای آشنایی با سایر آثار «کیت هرینگتون» اینجا کلیک کنیداین فیلم داستانی روایتگونه از زندگی یکی از مجریان مطرح تلویزیون است که زندگی و مرگ خود طی نامههایی به مجلهای برای چاپ ارسال میکند و پس از مرگش رازهای زیادی فاش میشود.
نگارش فیلمنامه مرگ و زندگی جان اف. داناون را «خاویر دولان» نوشته و تهیه کنندگی اثر را نیز در کنار فیلمنامه نویسی بر عهده داشته است.
پایپلاین اینترتیمنت کمپانی سازنده این اثر بوده و تمامی فیلمبرداری اثر در کشور کانادا اتفاق افتاده است. مرگ و زندگی جان اف. داناون یکی از آثار مطرح افتتاح کننده سال نوی میلادی است.
این فیلم نخستین تجربه انگلیسی زبان خاویر دولان است. این فیلم در جشنواره جهانی تورنتو برای نخستین بار به نمایش درآمد. منتقدان در نقدهای خود در جشنواره شدیداً به فیلم تاختند و از آن انتقاد کردند.
دولان در پُستی اینستاگرامی اعلام کرد که به دلیل طولانی بودن فیلم شخصیتی که جسیکا چستین آن را بازی میکرد در تدوین خارج کردهاست.
فیلم در وبسایت راتن تومیتوز امتیاز بسیار ضعیف ۷ و در متاکریتیک میانگین ۲۸ از ۱۰۰ را دریافت کرد. نشریه ایندی وایر آن را «بدترین» اثر کارگردانش خواند و نسبت به فیلمنامه صفات «دم دستی» و «زمخت» را بکار برد.
گاردین از پنج ستاره یکی به آن داده و فیلم را «آشفته» وصف کرده و هالیوود ریپورتر هم آن را «نپخته، طاقت فرسا و یک بیانیه اخلاقی طولانی» دانستهاست. وبسایت راجر ایبرت به نحوه انتخاب موسیقی در فیلمهای دولان انتقاد کرد، ولی بازی جیکوب ترمبلی را شایسته تحسین دانست.
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: کیت هرینگتون بازی تاج و تخت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۳۶۹۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
شیدا یوسفی بازیگر «زودیاک»: دوستداران قصههای واقعی رئالیتیشو ها را میبینند
شیدا یوسفی که تجربه بازی در سینما، تلویزیون، تئاتر و شبکه خانگی را در کارنامهاش دارد، پیش از شروع فعالیت حرفهای خود در سینما و تئاتر در حوزه منشی صحنه مشغول بوده و نخستین تجربه حرفهای خود و بستر معرفیاش به جامعه را سریال «ممنوعه» میداند.
این هنرمند پس از حضور در تلویزیون، وارد پلتفرمهای شبکه خانگی شده و تا امروز در رئالیتیشوها و سریالهای مختلفی نقشآفرینی کرده و بازیگری را به صورت حرفهای دنبال میکند. حضور او در فصل دوم گیمشوی «زودیاک» بهانهای شد تا با او به گفتوگو بپردازیم.
چه شد در گیمشوها حضور پیدا کردید؟
این روزها بازی مورد علاقهام مافیاست. نخستین باری که بازی در «شبهای مافیا» را تجربه کردم، شرکتکنندگان برنامه فقط خانمها بودند که با یک ماه تمرین، بازی را یاد گرفتم. از آن زمان هم در همه مسابقات مافیا حاضر بودم. از سری اول «زودیاک» به بعد هم، هفتهای دو بار جدا از تمرینات با بچهها جمع میشویم و بازی میکنیم و این بازی برایم بسیار جذاب شده در حدی که گاهی در دورهمیهای خانوادگی حوصلهام سر میرود و دوست دارم با دوستانم مافیا بازی کنم.
با کدام فیلم یا سریال به مردم معرفی شدید؟
به نظر خودم سریال «ممنوعه» سبب معرفی من به مردم شد که نخستین کارم در شبکه خانگی بود. در این سریال جزو نقشهای اصلی بودم که سبب شد بیشتر دیده شوم. البته طبق تجربیات من تا امروز، مخاطبان صداوسیما و نمایش خانگی دو دسته کاملاً مجزا از هم هستند. به عنوان مثال در شهرستانها جوانان من را به واسطه حضورم در «شبهای مافیا» یا «مافیا زودیاک» و حتی «ممنوعه» که تماماً تولید شبکه نمایش خانگی هستند میشناسند اما افراد مسنتر به واسطه نقشم در سریالهای صداوسیما با من آشنا هستند.
شما در صداوسیما هم سابقه حضور در سریالهای پرمخاطبی مثل «نونخ»، «بچه مهندس» و آثار دیگر را دارید، به عنوان یک بازیگر، حضور در صداوسیما برای شما دلنشینتر است یا در نمایش خانگی؟
هر کدام از این مدیومها مزایای خوش را دارد، اما مسائلی هست که شاید در هیچ کجای دنیا از لحاظ مناسبات دغدغه بازیگران نباشد مثلاً طراحی لباس یا گریم در صداوسیما بسیار سختگیرانه است اما در شبکه نمایش خانگی بازیگران فضای آزادتری دارند. بازی در محصولات پلتفرمهای نمایش خانگی جذابیت خودش را دارد. مخاطب ایرانی این روزها درگیر برنامهها و سریالهای خانگی شده و مورد پسندش است حتی به نظرم در جامعه امروز مردم به حدی دغدغه فکری دارند که سریالهای طولانی را پس میزنند و به دنبال مینیسریالها میروند و آنها را راحتتر میپذیرند.
تکرار ساخت رئالیتیشو در مورد بازی مافیا مخاطب را خسته نمیکند؟
شخصاً «زودیاک» را از تمام بازیهای مافیا بیشتر دوست دارم و فکر میکنم کسی که بازی مافیا را دوست داشته باشد درگیر این سناریو و این برنامه میشود. یکی از جذابیتهای این بازی این است که حتی اگر بازیکن حرفهای هم باشید، ممکن است در روند بازی دچار اشتباههای جبرانناپذیری بشوید که این دقیقاً مثل زندگی ماست که سراسر تجربه است و قطعاً از اشتباهاتمان درس بیشتری میگیریم. ضمن اینکه مافیا بازی خستهکنندهای نیست زیرا حتی در جمعهای خصوصی هم هیچ وقت دستها تکراری نمیشود و همیشه بازیها و اتفاقهای جدید رخ میدهد.
از طرفی هم فکر میکنم بازی خانمها و آقایان با یکدیگر روند برنامه را بهتر کرده چون معمولاً در بازی، خانمها کمتر به هم اعتماد میکنند یا با هم تعارف و رودربایستی دارند اما زمانی که در بازی خانمها و آقایان کنار هم حضور دارند، بازی حرفهایتر میشود. همچنین حضور شخصیتهای معروف ورزشی یا اهالی موسیقی در برنامه، مخاطبان برنامه را بیشتر کرد. «زودیاک» بستری برای مخاطب ایجاد کرد تا رفتار و احساس افراد مورد نظر را ببیند و آن را حس کند.
در گذشته بسیاری از هنرمندان با این تفکر که حضور در رئالیتیشو میتواند آینده شغلی آنها را تهدید کند در این برنامهها شرکت نمیکردند، امروز این تصور چقدر تغییر کرده است؟
برای پاسخ به این پرسش از خودم مثال میزنم، من در حوزه بازیگری تحصیلات آکادمیک دارم و قطعاً شغل خودم را بازیگری میدانم اما دوست دارم در برنامههای اینچنینی نیز حضور داشته باشم. برنامههای رئالیتیشو جذابیتهای خاص خود را دارند که علاوه بر سرگرمی و جذابیت، از لحاظ اقتصادی نیز برای شرکتکنندگان قابل توجیه است که با توجه به وضعیت خود مجاب به حضور در این برنامهها بشوند. گذشته از این مسائل، همان طور که خانم «شبنم مقدمی» در رئالیتیشو «صداتو» به عنوان داور حضور دارد یا «محسن کیایی» به عنوان مجری به این برنامه میآید، به همین صورت تمام بازیگران کمکم به سمت این برنامهها خواهند آمد زیرا رئالیتیشوها معمولاً مورد پسند مردم واقع میشوند و مگر غیر از این است که ما بازیگران یکی از اهداف اصلیمان سرگرم کردن مردم و ساخت اوقاتی خوش است؟ مثلاً مردم در برنامه «صداتو» به صدای یک شخص عادی که در نانوایی کار میکند اما صدای خوبی دارد و آواز میخواند گوش میکنند و لذت میبرند، بنابراین کسی که دوست دارد قصه بشنود تماشای برنامههای رئالیتیشو را انتخاب میکند.